Zie je die hond daar in de lucht?

Heel lang waren wolken voor mij de inspiratiebron voor de lege ruimte die niet (be)grijpbaar is maar wel beleefbaar in allerlei fantasierijke vormen. Als je met een kind naar de hemel kijkt en vraagt: “Zie je die hond daar in de lucht?”. Dan zegt ze direct jaaa en noemt nog van alles wat er ook aan de hemel voorbij drijft. Op allerlei manieren kwamen wolken tevoorschijn. Ik mocht zelfs een aantal keren in de cockpit meevliegen om mijn liefde voor wolken te delen met de piloten.

Met ijzerdraad gekrast in de ruimte, tekenen en veel tekeningen van de lege ruimte. Met klei, gips, staal, houtskool en in 2019 met een enorme kluwen betonstaal op de Neude in Utrecht.

Op de Neude hebben we met de vrijwilligers workshops gegeven om mensen zelf hun wolken te laten maken.